Serca nie oszukasz

 " -Czemu kochasz kogoś,

wiedząc, że i tak nie

będziecie razem?

-To jest tak jak z

oddychaniem...Czemu

oddychasz, wiedząc, że i

tak umrzesz?"

~instagram

 

Czasami oczekujemy od życia zbyt wiele, pragniemy rzeczy i ludzi, którzy są dla nas nieosiągalni. Kochamy tych, którzy nie kochają nas i nie możemy zapomnieć o tych, którzy już dawno zapomnieli o nas. Narzekamy, że życie jest niesprawiedliwe, że wszystko miało wyglądać inaczej, a tak naprawdę to my zwracamy uwagę na nieodpowiednich ludzi. Najgorzej jest zapomnieć o kimś kogo pragnęło się z całego serca, o kim śniło się nocami i myślało za dnia. Na kogo zawsze w każdej możliwej sytuacji zwracało się uwagę i robiło się wszystko, żeby ta osoba chociaż na chwilę zerknęła w waszą stronę. Niestety nigdy nie będzie tak jak to sobie wyobraziliśmy, ponieważ to są marzenia, które realizują się tylko w naszej głowie bo tam wszystko jest lepsze. I ten ból kiedy musisz wrócić do rzeczywistości i pogodzić się z tym, że osoba na której zależało Ci najbardziej na świecie nie myśli o Tobie w taki sposób jaki Ty myślisz o niej. Dlaczego tak jest? Może dlatego, iż nic w życiu nie może być idealne, zawsze coś musi nam stanąć na przeszkodzie do szczęścia, a gdy myślimy, że może jednak los się do nas uśmiechnął i nasze marzenia z głowy się spełnią, to rzeczywistość jeszcze bardziej nam przywali niż kiedykolwiek. Powtarzamy sobie, że nigdy więcej o tej osobie nie pomyślimy, że jest u nas skreślona, a tak naprawdę każdą jedną myślą staramy się ją jakoś usprawiedliwić bo tak bardzo nie chcemy pogodzić się z myślą, że to już koniec. Nikt z nas nie potrafi się pogodzić z odrzuceniem i ze zranieniem, ponieważ dalej mamy nadzieję, że może to się zmieni, że może jak ta osoba się dowiedziała jak na nią patrzymy to w końcu otworzy oczy i zobaczy nas , da nam szansę. Niestety rzeczywistość jest boleśnie inna i nie pozwoli nam marzyć zbyt długo. Jak się kogoś kocha, szczerze i prawdziwie to nigdy nie pogodzimy się z tym, że to już koniec bo nie potrafimy tego od tak zrobić, jesteśmy stworzeni by kochać i być kochanym, ale z tym drugim nie zawsze jest tak jak chcemy. Łatwo jest powiedzieć zapomnij bo on już to zrobił, ale serce nie pozwala nawet gdy robimy wszystko, aby tak nie było. Odpuszczamy, ponieważ narzucanie się jest czymś czego nikt nie lubi, ale to nie znaczy, że zapomnieliśmy i przestaliśmy kochać, to zawsze zostaje w nas. Z czasem przyzwyczajamy się do takiej sytuacji, nasze myśli stają się przygaszone i wspomnienia idą w kąt, ale ktoś kto piszę naszą historię w którymś momencie naszego życia wyciągnie te wspomnienia i sprawi, że znowu będziemy o nich myśleć wciąż i wciąż bo nie możemy być za długo szczęśliwi. Znowu przeżywamy to wszystko od nowa, ale w pewnym momencie mówimy STOP, tego już za wiele i pękamy. Niestety potem przypominamy sobie, że to nic nie zmieni, ponieważ dla niego to już koniec, a dla Ciebie początek kolejnej męki z uczuciami. Może pora dać sobie spokój i walczyć z tym? Może pora przestać kochać kogoś u kogo nie mamy żadnych szans? Na pytaniach się kończy, ponieważ nie da się oszukać samego siebie i swoich uczyć. Serce i tak zawsze będzie czuło to co głowa próbuje wyrzucić. Koniec, powiedziała głowa, nigdy, odparło serce.

Sky