Brak zaufania

"Jeżeli masz mieć fałszywych

przyjaciół, to lepiej już w

ogóle nie mieć przyjaciół."

~temysli.pl

 

Czy przyjaźń w życiu jest naprawdę potrzebna? Czy jest taka dobra jak nam się wydaję? A co jeżeli wymyśliliśmy ją sobie, żeby zapełnić w sercu pewną pustkę? Co jeżeli prawdziwej przyjaźni nie ma, a są tylko takie, na których któraś ze stron korzysta? Może jesteśmy w jakiś sposób wykorzystywani? Tyle pytań, a brak odpowiedzi. Każdy w życiu ma swojego przyjaciela, ale czy naprawdę prawdziwego? Może próbujemy sobie wmówić coś czego nie ma, może nie chcemy przekonać się jak jest naprawdę? Zastanawiam się co kieruje takimi ludźmi, którzy mówią jedno, a robią drugie. Którzy wydawaliby się być przyjaciółmi, a okazali się nimi nie być. Dlaczego osoby na których nam zależało i zawsze im pomagaliśmy, odchodzą. Czy pewne rzeczy naprawdę przejęły nad nami kontrolę? Czy nie potrafimy bez nich żyć? Przekonałam się dzisiaj jak fałszywa i materialna może być przyjaźń. Do czego może doprowadzić. Nie rozumiem tylko jakim cudem takim ludziom wszystko uchodzi na sucho. Jak to jest, że dobrym ludziom przytrafiają się złe rzeczy, a złym ludziom nie dzieję się żadna krzywda. Od czego to zależy bo trochę nie rozumiem? Od zawsze nie ufałam ludziom, ale z dnia na dzień przekonuję się, że mam rację. Że ludzie nie zasługują na zaufanie i jestem przekonana, że ode mnie tego nie dostaną. Ludźmi kieruję chciwość i chęć rzeczy materialnych, a jeżeli mam kogoś nazwać przyjacielem to długa droga przed nim. Najpierw trzeba człowieka poznać i nie mieć litości, bo jeżeli raz Cię zawiódł to bez problemu zrobi to drugi raz. Nawet jeśli jesteś do niego przywiązany to dalsze relację nie mają sensu. Zawiódł Cię. I to wystarczy, żeby przestać nazywać go przyjacielem. Życie to nie bajka i koniec.

Sky